Ἀγαπητοί ἀδελφοί, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!

   Ἄν καί νιώθω ὅτι διά τῆς προσευχῆς συναντιόμαστε καί ἐπικοινωνοῦμε, ὡστόσο λόγῳ τῆς ἔκτακτης κατάστασης πού ζοῦμε καί καθώς ὅλοι εἴμαστε ἔγκλειστοι, θεώρησα ἀναγκαῖο -ἰδιαίτερα τίς ἡμέρες αὐτές πού πλησιάζουμε πρός τό ἅγιο Πάσχα- νά ἐπικοινωνήσω μαζί σας καί δι᾿ αὐτοῦ τοῦ τρόπου.

  Οἱ καταστάσεις πού ζοῦμε εἶναι πρωτόγνωρες καί δικαιολογημένα μᾶς διακατέχουν δυσάρεστα αἰσθήματα -φόβος, ἀγωνία, ἀνασφάλεια, συναισθηματική πίεση λόγῳ ἐγκλεισμοῦ- καί ἔντονος προβληματισμός ὡς πρός τήν ἀξιοπιστία τῶν εἰδήσεων, πού μᾶς κατακλύζουν. Καί βέβαια θά ἦταν ἐξωπραγματικό νά μήν νιώθει κανείς ἀγωνία σέ μία τόσο ἐπικίνδυνη περίσταση. Ὅμως, ἀδελφοί μου, ἡ ἀγωνία διαφέρει ἀπό τόν φόβο. Ἡ ἀγωνία ὠθεῖ σἐ ἐκτενέστερη προσευχή. Ὁ φόβος πού περιέχει ἀνησυχία καί ταραχή καλλιεργεῖ τήν ὀλιγοπιστία, παραλύει τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς καί ὁδηγεῖ σέ καταστάσεις ἀπελπισίας καί ἀπόγνωσης. Καί αὐτό εἶναι μεγαλύτερο πρόβλημα ἀπό τόν κορωνοϊό.       

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ 

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ (online)