Ἀντέχουμε

 Ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμός Ὑγείας δημοσίευσε ἔκθεση σχετικά μέ τίς αὐτοκτονίες τά τελευταῖα χρόνια. Τά συμπεράσματα δείχνουν ὅτι ἡ Ἑλ­λά­δα βρίσκεται στήν τελευταία θέση σέ σχέ­ση μέ ὅλη τήν Εὐρώπη. Εὐχάριστη ἡ διαπίστωση γιά τή χειμαζόμενη οἰ­κονομικά χώρα μας. Ὁ λαός μας ἔχει ἀκόμη ψυχή πού ἀντέχει στά δύ­σκο­λα...
 Ἀδιαμφισβήτητα ὅμως ἡ εὐχάρι­στη αὐτή πρωτιά στρέφει εὐγνώμονη τή σκέψη τῶν Ἑλλήνων στήν Ἐκκλη­σία τῆς Ἑλάδος γιά τήν τεράστια προσφορά της σέ κάθε δοκιμαζόμενο ἄνθρωπο, πού δέν ἔνιωσε μόνος του μπρο­στά στήν ἀνάγκη τῆς ἐπιβίωσης. Ἀλλά καί ἡ πολιτική ἡγεσία ἔχει ἕνα χρέος στήν Ἐκκλησία, πού σάν μάνα ἔθρεψε χιλιάδες ἀναγκεμένους: τό χρέος τοῦ σεβασμοῦ στίς θέσεις καί στίς ἀπό­ψεις της σέ θέματα μείζονος ἐνδια­φέροντος γιά τοῦτον τόν τόπο. Δυ­σ- τυχῶς ὅμως φαίνεται τό μόνο χρέος πού ξέρουν νά ὑπολο­γί­ζουν οἱ ἡγέτες μας εἶναι τό χρέος στούς ἑταίρους.

Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ

 Ἡ ἔκθεση τοῦ Παγκόσμιου Ὀρ­γα­νισμοῦ Ὑγείας σχετικά μέ τίς αὐτο­κτονίες ἀποκαλύπτει καί κάτι ἀκόμη πολύ βασικό, πού συνήθως οἱ περισ­σότεροι τό ἀγνοοῦμε ἤ θέλουμε νά τό ἀγνοοῦμε: Πρῶτες στίς αὐτοκτονίες ἔρχονται δύο χῶρες πού ὄχι μόνο δέν ἔχουν κα­νένα οἰκονομικό πρόβλημα ἀλλά ἀντι­θέτως ἀνήκουν στίς πιό πλούσιες τοῦ πλανήτη: ἡ Ἰαπω­νία καί ἡ Νότια Κορέα. Χρειάζεται με­γαλύτερη ἀπόδειξη ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐκτός ἀπό σῶμα ἔχει καί ψυχή; Κι αὐτή ἡ ψυ­χή δέν χορταίνει μέ ὅλα τοῦ κόσμου τά ἀγαθά, τά ἐπιστημονικά ἐπιτεύ­γμα­τα, τίς ἀνέσεις, τίς δια­σκε­δάσεις... Ἀντιθέτως ὅλα αὐτά κά­νουν τήν πείνα της γιά Θεό ἀβάσταχτη, τήν κουρά­ζουν, τήν ἀδειάζουν καί τε­λι­κά τήν ὁ­δηγοῦν στήν ἄρνηση τῆς ζωῆς. «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρω­πος» (Μθ 4,4), λέ­ει ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Θε­οῦ. Καί σή­μερα τό ὑπογράφουν καί τά ἀ­πο­τε­λέσματα τῆς ἔρευνας τοῦ Παγ­κό­σμι­ου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας!

ΟΧΙ στά νέα Θρησκευτικά

 Μέ αὐτό τό σύνθημα τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Ἀθήνας καί ἡ Ἀνωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ἑλλάδος συνδιοργάνωσαν μέ ἐπιτυχία συλλαλητήριο στίς 4 Μαρτίου στά Προπύλαια τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ἐνῶ ἀ­κολούθησε πορεία στή Βουλή. Οἱ ὁμι­λητές κάλεσαν τόν λαό νά ἀντιδράσει στόν πο­λυ­θρησκειακό προσανατολισμό τῶν νέων Θρησκευτικῶν του Ὑπουργεί­ου Παιδείας, τά ὁποῖα ἀντιτίθενται στό Σύνταγμα τῆς Ἑλ­λάδας καί ὁδηγοῦν στήν πανθρησκεία καί τόν ἀ­γνωστικισμό. Αἴσθηση προκάλεσε ἡ παρουσία τοῦ γηραιοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης Εἰρηναίου, καθώς καί ἡ ὁμιλί­α μίας μητέρας 11 παιδιῶν. Ἡ κινητοποίηση αὐτή ἀποτελεῖ συνέχεια τῶν ἀντιδράσεων μέ μαζικές ἐπι­στρο­­φές βιβλίων ἀπό γονεῖς σέ ὅλη τήν Ἑλ­λά­δα. Ἄς ἐλπίσουμε νά πυ­κνώ­σουν οἱ πρωτοβουλίες αὐτές καί σύντομα τά βιβλία αὐτά νά περάσουν στό χρονοντούλαπο τῆς Ἱστορίας.

Μάρκετινγκ καί… διατροφή

 Ἡ Βρετανική ὀργάνωση ἀντικαρκινικῶν ἐρευνῶν Cancer Research UK συσχέτισε τίς τηλεοπτικές διαφημίσεις μέ τή διατροφή τῶν νέων. Τά ἀποτε­λέ­σμα­τα τῆς ἔρευνας καταδεικνύουν ὅτι ἡ πολύωρη παρακολούθηση τηλεοπτικῶν προγραμμάτων μέ διαφημίσεις ὁδηγεῖ τούς ἐφήβους στό junk food («σκουπιδοτροφές», ὅπως πατατάκια, μπισκότα, ἀναψυκτι­κά κ.ἄ.), μέ κίνδυ­νο τήν αὔξηση τῆς παχυσαρκίας.
 Σύμφωνα μέ τήν ἐπικεφαλῆς τῆς ἔρευνας δρ. Τζιότσνα Βόχρα, «ἡ μείω­ση junk food στό τηλεοπτικό μάρκετινγκ θά βοηθήσει νά σταματήσει ἡ κρίση παχυσαρκίας», ἐνῶ ἡ καθηγή­τρι­α Λίν­τα Μπόλντ τῆς Cancer Re­search UΚ ἐπισημαίνει ὅτι «ἡ βιομηχανία τροφίμων θά συνεχίσει νά προωθεῖ τά προϊόντα της στά μυαλά τῶν ἐφήβων, ἄν τῆς ἐπιτρέπεται νά τό κάνει». Καί οἱ μόνοι πού μποροῦν νά ἐμποδίσουν αὐτή τήν ἐπιρροή εἶναι οἱ καταναλωτές ὅταν, συνειδητοποιώντας τόν κίνδυνο, σταματήσουν νά γίνονται παθη­τικοί δέκτες τέτοιων μηνυμάτων.

Τό ἕνα φέρνει τό ἄλλο

 Γιά τά παιδιά φταῖνε οἱ γονεῖς, γιά τούς γονεῖς ὅμως; Ποιός φέρει εὐ­θύ­νη; Μήπως ἡ παιδεία πού εἰσάγει «ἀ­πό βρέφους» τά παιδιά στόν εἰκονι­κό κόσμο τοῦ ἴντερνετ καί τῶν κοινω­νι­κῶν δικτύων; Τά παιδιά πού ἀπό τίς τελευταῖες τάξεις τοῦ Δημοτικοῦ ἔ­μα­θαν πῶς νά χρησιμοποιοῦν τό ἠλε­κτρονικό ταχυδρομεῖο, τά μηνύ­μα­τα, τίς βιντεοκλήσεις κ.τ.ὅ. σήμερα εἶναι γονεῖς. Γι’ αὐτούς τούς γονεῖς ἀπο­κα­λύπτει ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Ἑλλη­νικοῦ Κέντρου Ἀσφαλοῦς Δικτύου κ. Κορ­μᾶς: «Οἱ γονεῖς χρησιμοποιοῦν τά κοι­νωνικά δίκτυα σέ ποσοστό τῆς τάξης τοῦ 60%, μεγαλύτερο ἀπό αὐ­τό τῶν παιδιῶν τους». Καί ὑπογραμ­μίζει: «Πρό­κειται γιά συγκλονιστικό δεδο­μέ­νο, γιατί καταλαβαίνει κάποιος ὅτι τό πρότυπο εἶναι πολύ σημαντικό σέ αὐ­τές τίς ἡλικίες».