Γιά τήν εἰρήνη

  Σημαντική ἡ ἀπόφαση τῆς ΔΙΣ γιά τό θέμα τῆς τοποθέτησης τοῦ Ἐσταυρωμένου πίσω ἀπό τήν ἁγία Τράπεζα τῶν ὀρ­θόδοξων ναῶν. Σίγουρα θά καταπαύσει τήν ταραχή καί θά ἀποκαταστήσει τήν εἰ­ρήνη πού διαταράχθηκε σέ κάποιες ἐνορίες μέ τήν ἀπομάκρυνσή του.   
  Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἀποφάσισε ὁμόφω­να: «Ἡ τοποθέτηση τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ὄπισθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης εἶ­ναι γενικά καθιερωθεῖσα παράδο­ση ... Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ ... εἶναι ἄρ­ρηκτα συνδεδεμένος μέ τήν Ἀνάστασή Του καί δέν διαχωρίζονται ... Δέν νοεῖται ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ χωρίς τήν Ἀνάστασή Του, οὔτε Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ χωρίς τόν Σταυρό». Ἐπίσης ὑπογράμμισε: «Οἱ λειτουργικές ἀλλαγές τοῦ τυπικοῦ τῆς Ἐκκλησίας γίνονται μέ ἀποφάσεις τῶν Συνοδικῶν Ὀργάνων Της».

Ἐπίσημος διωγμός;

  Ἀλλεπάλληλες οἱ ἐνδείξεις πού ὁ­δηγοῦν στό συμπέρασμα ὅτι τελικά στή λεγόμενη Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ὅλα χωροῦν, γιά ὅλα ὑπάρχει ἀνοχή καί μό­νο ἡ ὀρ­θό­δοξη πίστη βρίσκεται στό στόχαστρο. Ἀ­πό κάθε εἴδους προσβολή προ­στα­­τεύονται ἀλλοεθνεῖς, ἀλλόθρησκοι, ψυχικά ἀσθενεῖς καί σεξουαλικά ἀνώμαλοι. Μό­νο τό χριστιανικό θρησκευτικό αἴσθημα δέν ὑπολογίζεται! Δια­μαρτύρεσαι, ἐπει­δή προ­σβάλλουν τά ἱε­ρά καί ὅσια τοῦ 90+% τῶν Ἑλλήνων καί σοῦ μιλοῦν γιά τά δικαιώματα τῆς τέ­χνης! Διαμαρτύρε­σαι γιά τήν ἀδιαφο­ρία τῶν ὑπευθύνων μπροστά στήν κατά­φω­ρη βλασφημία καί σοῦ ἐπιβάλλουν κυ­ρώσεις.
  Νόμος κατά τῆς λογοκρισίας, ἀντιρατσιστικός νόμος, ἀτομικά δικαιώματα χρησιμοποιοῦνται μέ τέτοιο τρόπο, ὥ­στε ὄχι μόνο νά μήν προστατεύουν τή χριστιανική πίστη, ἀλλά καί νά τήν καταδιώ­κουν.

Ἀλλαγή «φρουρᾶς»

  Ὅταν ὁλοκληρώνεται ἡ θητεία καί ἀπέρ­χεται ὁ ἑκάστοτε Πρόεδρος τῆς χώ­ρας, γίνεται λόγος, συνήθως, γιά τό τί ἄ­φησε πίσω του. Ἄν καί ὁ θεσμός εἶναι ἀ­ποψιλωμένος ἀπό ἁρμοδιότητες, ὅμως ὁ συμβολισμός καί ἡ ἐκπροσώπηση τῆς χώρας τόν κατατάσσουν στήν πρώτη θέ­ση.
  Ἡ προηγούμενη Πρόεδρος, μέ τόν τρόπο πού ἄσκησε τά καθήκοντά της, δίχασε τόν λαό τόσο πολιτικά ὅσο καί κοινωνικά. Ἡ στάση της πρός τήν Ἐκ­κλησία καί τίς παραδόσεις τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ προκάλεσε ἀντιδράσεις. Μό­νο τόν τε­λευ­ταῖο χρόνο τῆς θητείας της ἔκανε τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ σέ δημόσιες ἐκδηλώσεις καί τηροῦσε τήν ἐθιμοτυπία σέ θρησκευτικές τελετές· κάποιοι λένε, ἐ­πει­­­δή ἐπιθυμοῦσε τήν ἐπανεκλογή της γιά δεύτερη θητεία! Ἡ πρώην Πρόεδρος ἀ­γνόησε εὐαίσθητα κοινωνικά θέματα, πού ἐνδιαφέρουν τήν πλειοψηφία τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Τό ὅτι δέ­χτηκε στό Προ­­­ε­δρι­κό Μέγαρο τή ΛΟΑΤΚΙ κοινότη­τα, ἐνῶ οὐδέποτε ἔκανε ἀντίστοιχη κίνη­ση γιά τούς πολύτεκνους, δημιούργησε δικαιολογημένες ἀντιδράσεις. Ἡ στάση της στό θέμα τῆς ψήφισης τοῦ νόμου γιά τόν γάμο τῶν ὁ­μο­φυλόφιλων ἑδραίωσε τήν εἰκόνα μιᾶς Προέδρου ἀποκομμένης ἀπό τήν παράδοση καί τίς ἀξίες τοῦ Ἑλ­ληνισμοῦ. Ἡ ἄ­ποψή της ὅτι οἱ παράνομοι μετανάστες θά συμβάλουν στήν ἀντιμετώπιση τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος τῆς χώρας προκάλεσε.
  Ὑπάρχουν καί ἄλλα, ἄς μείνουμε σ’ αὐτά! Εὐελπιστοῦμε ὅτι ὁ νέος Πρόε­δρος τῆς Δημοκρατίας θά σέβεται τίς παραδόσεις, τίς ἀξίες καί τήν πίστη τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί ὅτι θά καλύψει τό κενό θεσμικῆς ἀξιοπιστίας, πού ἄφησε ἡ προκάτοχός του. «Ἀρχὴ ἄνδρα δείκνυ­σι!». Τοῦ εὐχόμαστε καλή ἐπιτυχία!

Ἀδιάπτωτη ἀγάπη

  «Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει...», γρά­φει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, καί ὁ σύλλογος Θεσσαλονίκης «Ἐθελοντική διακονία ἀστέγων» τό κάνει πράξη. Με­ριμνᾶ μέ κόπο καί ἀνιδιοτελῆ θυσία  γιά τήν ἐπιβί­ωση τῶν ἀστέγων τῆς Θεσσαλονίκης. Ἀλ­­­λά δέν τούς ξεχνᾶ καί ὅταν περνοῦν στήν ἀντίπερα ὄχθη. Φροντίζει μέ τήν ἴ­δια ἀδιάπτωτη ἀγάπη καί γιά τίς ψυχές τους, τελώντας γι’ αὐτούς Μνημόσυνο τήν Κυριακή τῆς Κρίσεως (Ἀπόκρεω). Φέτος δόθηκε ἰδιαίτερη λα­μπρότητα, κα­θώς τό Μνημόσυνο τελέστηκε στόν Ἅγιο Δημήτριο παρουσίᾳ τοῦ Παναγιωτάτου καί δύο ἄλλων ἐπισκόπων.

 Χριστιανοί ὑπό διωγμό

  Νέους διωγμούς ἀντιμετωπίζουν γιά ἄλλη μιά φορά οἱ χριστιανοί τῆς πολύπαθης Συρίας. Ἀνάμεσά τους χιλιάδες ἑλ­ληνορθόδοξοι πού αὐτοαποκαλοῦ­νται Ρωμιοί, καθώς δηλώνουν συνεχιστές τῆς βυζαντινῆς περιόδου. Μαζικές εἶναι οἱ σφαγές ἀπό τούς ἰσλαμιστές πού ἀνέλαβαν τήν ἐξουσία, ἐνῶ πολλοί ἀναγκάζο­νται νά φύγουν γιά νά γλυτώσουν.
  Τό τραγικό εἶναι ὅτι τήν ἴδια ὥρα τό ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, ἀντί νά ἀναλάβει διεθνῆ πρωτοβουλία γιά τή σωτηρία τους, ἐξέδωσε μιά ντροπιαστική ἀνακοίνωση ἐξισώνοντας θύτες καί θύ­μα­τα. Συνιστᾶ καί στίς «δύο πλευρές τῶν συγκρούσεων, αὐτοσυγκράτη­ση». Οἱ Ἕλ­­ληνες, πού ἔχουμε ὑποστεῖ τά πάνδεινα στή Μικρά Ἀσία, στόν Πόντο -καί στήν Κύπρο ἀργότερα- ἀπό τούς Τούρ­κους, νίπτουμε τά χέρια μας, ὅπως ἔκαναν οἱ Εὐρωπαῖοι τότε. Ἴσως πρόκειται ἀπό τίς πιό ντροπιαστικές σελίδες τῆς ἱστορίας τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους.