Τά γράμματα τά ἑλληνικά

Τά προσωπάκια πού πλησίασαν τήν πόρτα τοῦ ναοῦ κόλλησαν μεταξύ τους καί τά σπινθηροβόλα μαῦ­ρα μάτια τους ἀναζήτησαν τόν ἄνθρωπο πού τά περίμενε.-Καλῶς τα! Ἐλᾶτε μέσα, παιδιά μου, ἄκουσαν μέσα…

Προστάτης καί φίλος

Ἦταν ὄμορφη ἡ Θεσσαλονίκη, ἀ­λη­θινή νύμφη τοῦ Θερμαϊκοῦ, ἔτσι ὅ­πως τήν ἔμαθε ἀπό τά βιβλία τοῦ Δη­μοτικοῦ. Μέ τόν Λευκό της τόν Πύργο καί μέ τήν ὑπέροχη θέα τῶν κάστρων…

Τά χρωστούμενα

Ἔτριξε μέ ἕνα τρίξιμο, θαρρεῖς, ἀν­θρώπινου ἤχου. Ἕνας ἦχος ἀνάμικτος ἀ­νακούφισης καί λαχτάρας. Εἰκοσιπέντε χρόνια εἶχε νά τήν σπρώξει ἀνθρώπινο χέ­ρι κι ἡ βαρειά δρύινη πόρτα, πού κράτησε σέ ὅλα…

Ἡ σωστή σειρά

-Τέρμα τό διάβασμα, τέρμα τό φρο­ντιστήριο! Ἀπό αὔριο, Μεγάλη Πέμπτη, μέ­χρι τήν ἑπόμενη Τετάρτη δέν θά ἀνοίξω βιβλίο!Ὁ Ἀλέξης ἔκανε μέ ἐνθουσιασμό τίς δηλώσεις του καί στρογγυλοκάθισε στόν καναπέ σάν…

Ὅταν οἱ μάσκες πέφτουν...

Ἡ Φυσική ἦταν τό ἀγαπημένο του μάθημα καί ποτέ δέν καταλάβαινε πῶς περνοῦσε ἡ ὥρα, ὅταν τό παρακολου­θοῦ­σε. Ποτέ δέν κοίταξε τό ρολόι του, ὅταν ὁ καθηγητής δίδασκε ἤ πολύ…

Τό ἀνεξόφλητο χρέος

Τό μελαχρινό σγουρόμαλλο ἀγόρι πέταξε τή σχολική του τσάντα μέ τρόπο βί­αιο κι ἀσυνήθιστο γι᾽ αὐτόν στήν πρώτη καρέκλα πού βρῆκε μπροστά του καί ξέσπασε μέ ὀργή.-Θά πάω αὔριο στόν…

Ὀνειρεμένες διακοπές

Τό νά ἔχει σπίτι δίπλα στή θάλασσα ἦταν τό ὄνειρό της ἀπό τότε πού θυ­μᾶ­ται τή ζωή της. Ὁ φλοῖσβος τῆς θάλασσας νά τή νανουρίζει τίς νύχτες κι ὁ παφλασμός…

Μιά ξεχωριστή γιορτή

Στήν πόλη πού μεγάλωσε ὁ Ντῖνος δέν ὑπῆρχαν ἰδιαίτερα ἀξιοθέατα, οὔτε εἶχε κάτι πού νά τήν ἔκανε γνωστή καί σημαντική γιά τούς ἀνθρώπους πού δέν ζοῦσαν σ’ αὐτή. Μικρή καί…

Μίλησε ἡ φλογέρα

Στό μεγάλο ἀρχοντικό τοῦ Ἀνέστη ὅλα ἦταν σάν τόν καιρό πού ἦταν γε­μάτο μέ παιδιά καί μεγάλους καί γέρους. Στρω­μέ­νο καί συγυρισμένο, λές κι ὅλοι λείπανε στά χωράφια κι ὅπου…

Στίς 7 Φεβρουαρίου

Ὁ χῶρος στάθμευσης τῶν αὐτοκινήτων τοῦ νοσοκομείου ἦταν γεμάτος καί ἡ κ. Στέλλα περίμενε ὑπομονετικά νά φύγει κάποιος, γιά νά παρκάρει στή θέση του. Μπροστά ἀπό αὐτήν περίμεναν ἄλλα τρία…

Ἅγιε Βασίλη, πρόφτασε

  Χειμώνας! Χειμώνας βαρύς! Ἡ ξυλόσομπα, ὅσο καί νά μπουμπούνιζε, δέν ἔ­φτανε νά ζεστάνει τόν χῶρο πού ἔμπαζε ἀπό παντοῦ. Μά κανείς δέν κρύωνε. Μᾶλλον κανείς δέν παραπονέθηκε ὅτι κρύωνε.…

Ἡ ἰσοπαλία τῆς ἀγάπης

Τί ἀέρας φυσοῦσε ἐκείνη τή μέρα! Τρελός ἀέρας πού ἤθελε, θαρρεῖς, νά ξε­ριζώσει ἀκόμα καί τίς αἰωνόβιες ἐλιές. Τίς ἔκανε νά χορεύουν σάν μπαλαρίνες μέ τούς ἁπλωμένους κλώνους τους, νά…