Δύο ὁράματα

Μέ δύο συμβολικά ὁράματα ὁ Κύρι­ος προειδοποιεῖ τόν προφήτη ᾿Ιερεμία ὅτι πλησιάζει ἡ καταστροφή τῶν ᾿Ιουδαίων.
Κείμενο
11. Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου πρός με λέγων· τί σὺ ὁρᾷς ᾿Ιερεμία; Καὶ εἶπα· βακτηρίαν καρυΐνην.
12. Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· καλῶς ἑώρακας, διότι ἐγρήγορα ἐγὼ ἐπὶ τοὺς λόγους μου τοῦ ποιῆσαι αὐτούς.
13. Καὶ ἐγένετο λόγος Κυρίου ἐκ δευ­τέρου πρός με λέγων· τί σὺ ὁρᾷς; Καὶ εἶπα· λέβητα ὑποκαιόμενον, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου βορ­ρᾶ.
14. Καὶ εἶπε Κύριος πρός με· ἀπὸ προσώπου βορρᾶ ἐκκαυθήσεται τὰ κα­κὰ ἐπὶ πάντας τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν.
15. Διότι ἰδοὺ ἐγὼ συγκαλῶ πάσας τὰς βασιλείας τῆς γῆς ἀπὸ βορρᾶ, λέγει Κύριος, καὶ ἥξουσι καὶ θήσουσιν ἕκαστος τὸν θρόνον αὐτοῦ ἐπὶ τὰ πρό­­θυρα τῶν πυλῶν ᾿Ιερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ τείχη τὰ κύκλῳ αὐτῆς καὶ ἐπὶ πάσας τὰς πόλεις ᾿Ιούδα.
16. Καὶ λαλήσω πρὸς αὐτοὺς μετὰ κρίσεως περὶ πάσης τῆς κακίας αὐ­τῶν, ὡς ἐγκατέλιπόν με καὶ ἔθυσαν θε­οῖς ἀλλοτρίοις καὶ προσεκύνησαν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν.
17. Καὶ σὺ περίζωσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀνάστηθι καὶ εἰπὸν πρὸς αὐτοὺς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι· μὴ φοβηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν, μηδὲ πτοηθῇς ἐναντίον αὐτῶν, ὅτι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε, λέγει Κύ­ριος.
Μετάφραση
11. Καί ἀπευθύνθηκε λόγος Κυρίου σέ μένα λέγοντας: «Τί βλέπεις ἐσύ, Ἰερε­μί­α;». Καί εἶπα: «Καρυδένιο ραβδί».
12. Καί μοῦ εἶπε ὁ Κύριος: «Καλά εἶ­δες, διότι ἀγρυπνῶ ἐγώ, γιά νά ἐκπληρώσω τούς λόγους μου».
13. Καί ἀπευθύνθηκε λόγος Κυρίου δεύτερη φορά σέ μένα λέγοντας: «Τί βλέπεις ἐσύ;». Καί εἶπα: «Λέβητα πάνω σέ φωτιά καί ἡ κατεύθυνσή του ἀπό τήν πλευρά τοῦ βορρᾶ».
14. Καί μοῦ εἶπε ὁ Κύριος: «Ἀπό τήν πλευρά τοῦ βορρᾶ θά ξεχυθεῖ ἡ φωτιά τῶν κακῶν ἐναντίον ὅλων τῶν κατοίκων τῆς χώρας.
15. Διότι νά, ἐγώ συγκαλῶ ὅλα τά βασίλεια τῆς γῆς ἀπό βορρᾶ, λέγει ὁ Κύ­ρι­ος. Καί θά ἔλθουν καί θά στήσουν ὁ καθένας τόν θρόνο του στά πρόθυρα τῶν πυλῶν τῆς Ἰερουσαλήμ καί σέ ὅλα τά τείχη γύρω της καί σέ ὅλες τίς πόλεις τοῦ Ἰούδα.
16. Καί θά μιλήσω σ᾿ αὐτούς ἐκφέροντας καταδικαστική ἀπόφαση γιά κάθε κακία τους, ἐπειδή μέ ἐγκατέλειψαν καί θυσίασαν σέ ξένους θεούς καί προσκύνησαν τά ἔργα τῶν χεριῶν τους.
17. Καί σύ ζῶσε τή μέση σου καί σήκω καί πές σ᾿ αὐτούς ὅλα ὅσα σέ προστά­ζω· μήν τούς φοβηθεῖς μήτε νά τρομάξεις μπροστά τους, διότι μαζί σου εἶμαι ἐγώ, γιά νά σέ γλυτώνω», λέγει ὁ Κύρι­ος.
῾Ο Κύριος δείχνει κάτι στόν ᾿Ιερεμία καί τοῦ ζητᾶ νά τό ἀναγνωρίσει. ῾Ο προφήτης λέει πώς βλέπει ἕνα ραβδί ἀπό ξύλο καρυδιᾶς. Τό ραβδί, σχολιά­ζει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος, «πληγῆς ἐστι σύμβολον». Δηλώνει τήν τιμωρία πού ἐπιφυλάσσει ὁ Θεός γιά τούς ἀσεβεῖς.
Τό δεύτερο ὅραμα συμπληρώνει τό προηγούμενο, διότι δείχνει τό μέγεθος τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ πού θά ἐπιφέρει τή σκληρή τιμωρία. ῾Ο ᾿Ιερεμίας βλέπει ἕναν λέβητα πάνω σέ δυνατή φωτιά, γεμάτο μέ νερό πού κο­χλάζει. Εἶχε μά­λιστα μιά κλίση ἀπό τήν πλευρά τοῦ βορρᾶ πρός τή μεριά τοῦ νότου καί φαινόταν ἕτοιμος νά ξε­βρά­σει ἀπό τό στόμιό του καυτό νε­ρό καί νά ζεματίσει ὅ,τι συναντήσει μπρο­στά του.
Διακρίνει στόν ὁρίζοντα ὁ προφή­της τά πρῶτα νέφη τοῦ ἐχθροῦ, πού ἐμφανίζονται ἀπό τόν βορρᾶ. Τό χεῖ­λος τοῦ λέβητα στραμμένο πρός τήν ᾿Ιουδαία δείχνει ὅτι πάνω της θά ξεχυθοῦν συμφορές μεγάλες καί καυστικές. ῾Η προφητεία αὐτή ἐκπληρώθηκε μέ τήν εἰσβολή τῶν βαβυλωνιακῶν στρατευμάτων στή χώρα τῆς ᾿Ιουδαίας ἀπό τό βόρειο μέρος τῆς Παλαιστίνης.
Ἡ πρόρρηση τοῦ Κυρίου γιά τήν ἐπιδρομή πολλῶν βασιλέων, πού ἀπό τόν βορρᾶ θά ἐπέλθουν ἐναντίον τῶν πόλεων τῆς ᾿Ιουδαίας καί θά φτάσουν μέχρι τά πρόθυρα τῶν πυλῶν ᾿Ιερουσαλήμ, κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο, φανερώνει ὅτι ἡ πολεμική αὐτή ἐπιχείρηση δέν θά εἶναι ἔργο τῆς δυνάμεως τῶν ἐχθρῶν· ὁ Θεός κατευθύνει καί ρυθμί­ζει τή γενική αὐτή ἐπίθεση.
Αὐτή ἡ προφητεία πραγματοποιή­θηκε στά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ ᾿Ιω­ακείμ. Διαβάζουμε στό Δ´ Βασιλειῶν· «Καὶ ἀπέστειλε Κύριος αὐτῷ τοὺς μονοζώνους (=εὐζώνους) τῶν Χαλδαίων καὶ τοὺς μονοζώνους Συρίας καὶ τοὺς μονοζώνους Μωὰβ καὶ τοὺς μονοζώ­νους υἱῶν ᾿Αμὼν καὶ ἐξαπέστειλεν αὐ­τοὺς ἐν τῇ γῇ ᾿Ιούδα τοῦ κατισχῦσαι κατὰ τὸν λόγον Κυρίου ὃν ἐλάλησεν ἐν χειρὶ τῶν δούλων αὐτοῦ τῶν προφη­τῶν» (24,2).
Κύρια αἰτία ὅλων τῶν δεινῶν, ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ Κύριος, εἶναι ἡ ἀ­πο­μά­κρυνση τῶν Ἰουδαίων ἀπό τόν ἀληθινό Θεό καί ἡ θεοποίηση καί λατρεία χειροποίητων ἀντικει­μέ­νων. ῾Ο Θεοδώρητος σχο­λιάζει: «Τί πιό ἀνόητο ὑ­πάρ­χει ἀπό αὐ­τήν τήν ἀσέβεια; Τί πιό δί­καιο ἀπό τήν τιμω­ρία; Διότι αὐ­τοί μέν ἐγκα­τέ­λει­ψαν τόν Δημιουργό τους καί θεοποί­η­σαν τά δι­κά τους κατα­σκευ­άσμα­τα, ὁ δέ Θε­ός, ἀφοῦ μακρο­θύμησε γιά πο­λύ και­ρό, ὕ­σ­τερα τούς ἀπο­γύ­μνω­σε ἀπό τή χάρη του. ῞Ο­ταν πιά ἀπογυ­μνώθηκαν ἀπό τήν προστασία τοῦ Θε­οῦ, ὑ­πο­δουλώθηκαν σέ ἀν­ό­­σιους ἄν­δρες».
Μέ τίς προστακτικές «πε­ρίζωσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ ἀ­νάστηθι» ὁ Κύριος πα­­­ρα­κι­νεῖ τόν ᾿Ιερεμία νά ριχθεῖ στό ἔρ­γο του μέ δύ­ναμη, ζῆ­λο καί ἀν­δρεία. Νά μείνει ἄκα­μ­πτος, ὅ­σες ἀν­τιδράσεις κι ἄν ἀντι­με­­τω­πί­σει, διότι ὁ Κύ­ριος ἔχει ἀ­­­να­λάβει τήν προ­στασία του. «᾿Ε­παγ­γέλ­λε­ται δὲ αὐ­τῷ οὐκ εἰ­­ρήνην καὶ ἡ­συ­χί­αν, ἀλλ᾿ ἀγῶνας καὶ νί­- κην», παρα­τη­ρεῖ ὁ Θε­ο­δώ­ρητος. Βασιλεῖς, ἄρ­χον­τες καί λαός θά πο­λε­μήσουν τόν προ­φήτη, ὅμως δέν θά τόν κα­ταβάλουν.
Μετά ἀπό τίς ἀποκα­λύ­ψεις αὐτές καί τή θεία ἐνί­σχυση, ὁ ᾿Ιερεμίας ἄρ­χι­σε ἐπίσημα τό δη­μόσιο ἔρ­γο του.

Στέργιος Ν. Σάκκος