Ἡ συμφωνία πού "βιάζει" τήν ἱστορία

 simaia c«Λύπη συνέχει τὰς καρδίας ἡ­μῶν», μετά τήν ὑπογραφή τῆς συμ­φω­νίας στίς Πρέσπες στίς 17 Ἰουνίου 2018. Ἀναντίρρητα, «ἥδε ἡμέρα», ἡ ἀποφράς τῆς νεότερης ἱστορίας μας, εἶναι ἀρχή μεγάλων συμφορῶν γιά τό Ἔθνος μας γενικά.
 Κατ’ ἀρχάς ὀνομάζεται συμφωνία -γιά λόγους καθαρά προπαγανδιστικούς-, ἐνῶ πρόκειται γιά προσύμφω­νο, ἀφοῦ ὑπέγραψαν μόνον οἱ δύο ὑ­πουργοί Ἐξωτερικῶν, ὁ σκοπιανός καί ὁ δικός μας, ὁ διορισμένος ἀπό τόν πρωθυπουργό καί ὄχι ἐκλεγμένος ἀ­πό τόν λαό. Διακεκριμένοι νομικοί ἀ­ποφάνθηκαν ὅτι «ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν εἶναι ἄκυρη ὡς ἀντίθετη σέ διατάξεις δημοσίου διεθνοῦς δικαίου καί σέ συνταγματικές διατάξεις» καί «ἀνυπό­στα­τη» «λόγῳ μή νόμιμης ἐκ­προσώπησης τῆς Ἑλληνικῆς Δημο­κρα­τίας κατά τήν ὑπογραφή τῆς σύμ­βασης». Ἀναμένουμε τίς ἐξελίξεις ἀ­πό πλευ­ρᾶς δικαιοσύνης.
 Ἡ συμφωνία ἔγινε μέ τυμπανο­κρου­σίες στή μεθόριο τῶν δύο κρα­τῶν. Ἀσφαλῶς δέν ἐπιλέχτηκε τυχαῖα ὁ περίφημος ὑδροβιότοπος γιά τήν ὑπογραφή. Στούς Ψαράδες τό 1949 διαδραματίστηκε μία ἀπό τίς τελευ­ταῖ­ες πράξεις τοῦ ἑλληνικοῦ ἐμφύλιου πολέμου. Στήν ἐκκλησία τοῦ χω­ριοῦ στίς 25 καί 26 Μαρτίου τοῦ 1949 ὁ τότε ἡγέτης τοῦ ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης διακήρυξε τό δικαίωμα τῆς αὐτ­οδιάθεσης τοῦ «μακεδονικοῦ» λα­οῦ.
 Τί κρίμα! Γνωρίζουμε ὅτι ἡ γειτο­νι­­κή μας χώρα καπηλεύεται ἐδῶ καί 74 χρόνια τόν ἱστορικό, γεωγραφικό καί πολιτικό ὄρο Μακεδονία καί τόν χρησιμοποιεῖ ὡς ἐθνικό. Καί σήμερα ὅλος ὁ Ἑλληνισμός βλέπει ὅτι τό ζή­τη­μα τῆς ὀνομασίας ἀποτελεῖ μιά διαπραγμάτευση, ἀπό τήν ὁποία ἀ­που­σιάζει ἡ ἱστορία. Ἀντιθέτως εἶναι παροῦσα ἡ προπαγάνδα. Ἡ ἐπίλυση, ὅ­μως, ἑνός μείζονος ἐθνικοῦ ζητήμα­τος δέν μπορεῖ νά γίνει εἰς βάρος καμίας ἱστορικῆς πραγματικότητας• εἶ­ναι ἀπαράδεκτο νά ἀπεμπολοῦμε τά κυριαρχικά μας δικαιώματα στό ὄνο­μα ἀβέβαιων οἰκονομικῶν συμφερόντων, πού ὑποτίθεται ὅτι θά λύσουν αὐ­τόματα τό θέμα. Κανείς προφανῶς δέν ἔχει τό δικαίωμα νά παραδίδει τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας γιά ὁποιαδήποτε λύση. Ὅποιος τό ἐπιχειρεῖ διαπράττει τό ἔγκλημα τῆς Ὕβρεως καί ἀνελέητη ἀναμένεται ἡ ἄτη, δηλαδή ἡ τιμωρία.
 Ἐπιπλέον, ὁ ὅρος «Βόρεια Μακεδονία» συνειρμικά ἀνακαλεῖ στή σκέ­ψη καί τόν ὄρο «Νότια Μακεδονία», παραπέμποντας σέ ἕναν ἑνιαῖο λαό μέ κοινή γλώσσα, κοινή παράδοση, ἑ­νιαῖο πολιτισμό, ὅπως Βόρεια καί Νό­τια Κορέα, παρά τό γεγονός ὅτι πρό­κειται γιά διαφορετικά Κράτη. Τελικά, ἀφοῦ προσδιορίσθηκε ἡ «Βόρεια Μακεδονία», ποιά εἶναι ἡ «Νότια Μακεδονία» καί ποιά ἡ σχέση αὐτῆς τῶν Σκοπίων μέ τήν ἱστορική Μακεδονία πού ἀνήκει στήν Ἑλλάδα; Γι’ αὐτό «οὐ περὶ ὀνομάτων, ἀλλὰ περὶ πραγμάτων ὁ ἀγὼν» μας γίνεται.
 Ἀναμφισβήτητα ἡ «συμφωνία» τῶν Πρεσπῶν εἶναι ἐπιζήμια καί πρέπει νά καταψηφισθεῖ ἀπό τήν ἑλληνική Βου­λή. Σύμφωνα μέ τήν ὁμο­λο­γία τῶν Σκοπιανῶν, τούς τά δώσαμε ὅλα: Τούς ἀναγνωρίσαμε «μακεδονική» γλῶσσα, ἐθνότητα καί ταυτότητα. Μέ τήν ὑπογραφή τῆς συμ­φωνίας ἀκυρώνονται οἱ Βαλκανικοί Πόλεμοι καί νο­μιμοποι­εῖται ἡ πλαστογράφηση, ἡ ὁ­ποία ξεκίνησε ἀπό τόν Τίτο. Πολύ χαρακτη­­ρι­στικά ἕνας ἀπό τούς παρισταμένους, ὁ Γιοχάνες Χάν, ἐπίτροπος τῆς ΕΕ, σχο­λιάζοντας τή συμ­φωνία τόνισε: «Ὑπεγράφη, σφραγίστηκε, παραδό­θη­κε!».
 Παραδόθηκε! Πράγματι, παραδόθηκε τό μεγαλύτερο κομμάτι τῆς πατρίδας μας, γιά τό ὁποῖο ἔχυσαν τό αἷμα τους καί θυσίασαν τή ζωή τους ἕλληνες ἀγωνιστές, ὅπως ὁ Παῦλος Μελᾶς, ὁ καπετάν Ἄγρας, οἱ μητροπολίτες Γρεβενῶν Αἰμιλιανός καί Κορυτσᾶς Φώτιος καί ἄλλοι πολλοί. Δέν μπορεῖ τό μελάνι μιᾶς ὑπογραφῆς νά διαγράψει ὅ,τι μέ αἷμα χαράχτηκε ἀνε­­ξίτηλα ἐδῶ καί 3.500 χρόνια στήν ἁγιασμένη γῆ τῆς Μακεδονίας μας.
Πολλά σημεῖα τῆς λεγόμενης «συμ­­­­φωνίας» θά μπορούσαμε νά σχολιάσουμε. Λόγῳ τοῦ περιορισμένου χώ­ρου ἀρκοῦμαι σέ μερικά:
 Σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 8.5 θεσπίζεται ἡ δημιουργία Κοινῆς Διεπιστημονικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐμπειρογνωμόνων σέ ἱστορικά, ἀρχαιολογικά καί ἐκπαιδευτικά θέματα, ἡ ὁποία θά ἐ­ξε­τάσει «τήν ἀντικειμενική, ἐπιστημονική ἑρ­μηνεία τῶν ἱστορικῶν γε­γονότων βασισμένη σέ αὐθεντικές, στοιχειο­θε- τημένες καί ἐπιστημονικά στέρεες ἱστορικές πηγές καί ἀρχαιο­λογικά εὐ­ρήματα... Ἡ Ἐπιτροπή θά ἐξετάσει καί, ἐφόσον θεωρήσει κατάλληλο, θά ἀναθεωρήσει οἱαδήποτε σχολικά ἐγ­χειρίδια καί βοηθητικό σχολικό ὑλικό, ὅπως χάρτες, ἱστορικούς ἄτλαντες, ὁδηγούς διδασκαλίας».
 Ἀλήθεια, ποιοί θά συγκροτήσουν τήν Ἐπιτροπή; Οἱ ἀλλαγές ἀφοροῦν καί στά ἑλληνικά σχολικά ἐγχειρίδια ἤ μᾶλλον μόνον σ’ αὐτά; Τά δικά μας δέν περιέχουν ἀλυτρωτικές ἀναφορές. Τί πρόκειται, ὅμως, νά ζητηθεῖ ἀ­πό τήν Ἐπιτροπή, δέν γνωρίζουμε. Πῶς θά ἐναρμονισθοῦν θέματα, ὅ­πως οἱ σλαβικές ἐγκαταστάσεις στή Μακεδονία, τό κράτος τοῦ Σαμουήλ ἤ ὁ Μα­κεδονικός Ἀγώνας; Ἐκεῖ πού προσπαθούσαμε νά καταγγείλουμε τόν σκοπιανό ἀλυτρωτισμό, δεχόμαστε καί τήν ὕπαρξη ἑλληνικοῦ ἀλυτρωτισμοῦ!
 Ἐπίσης, τό ἄρθρο 7.1 δίνει τό δικαίωμα διαφορετικῆς ἑρμηνείας στόν ὄρο «Μακεδονία». Πολύ φοβοῦμαι ὅτι σύντομα θά κινδυνεύει καί ἡ διδασκαλία στά σχολεῖα γιά τόν Παῦλο Μελᾶ, καθώς καί ἡ ὀνομασία τοῦ Μουσείου Μακεδονικοῦ Ἀγώνα!
Τό πρόβλημα, ὅμως, δέν εἶναι οἱ γείτονες. Τό πρόβλημα εἶναι οἱ δικοί μας ἡγήτορες, οἱ ὁποῖοι προτρέχουν καί συλλαμβάνονται συνεχῶς ἀδιάβαστοι. Δυστυχῶς, τά κάστρα πέφτουν ἀπό μέσα. Χαρακτηριστικά, ὁ πρώην ὑπουργός Παιδείας δήλωσε ὅτι ἀκόμη καί ἡ φράση «ἡ Μακεδονία εἶναι μία καί ἑλληνική» θά θεωρεῖται ἔκφραση ἀλυτρωτισμοῦ. Λίγη σοβαρότητα δέν βλάπτει!
 Στό ἄρθρο 6.3 διαβάζουμε: «Ἕκαστο Μέρος θά ἀποτρέπει καί θά ἀποθαρρύνει ἐνέργειες περιλαμβανο­μέ- νων τῶν προπαγανδιστικῶν ἀπό ἰδιωτικούς φορεῖς πού πιθανόν ὑποδαυλίζουν τόν σωβινισμό, τήν ἐχθρό­τητα, τόν ἀλυτρωτισμό καί τόν ἀναθεωρητισμό ἐνάντια στό ἄλλο μέρος». Δηλαδή, ὅταν ἐπικυρωθεῖ ἡ συμφωνία, μέ ποιά κριτήρια θά καθορίζεται ἡ ἐχθρότητα; Θά ἀπαγορεύεται νά ἀρ­θρογραφοῦμε γιά θέματα μακεδονίτικα, νά γιορτάζουμε τόν Μακεδονικό Ἀγώνα, νά τραγουδοῦμε «Μα­κεδονία ξακουστή», νά διαδηλώνου­με γιά τίς ἀναντίρρητες ἀλήθειες;
 Ἐπιπλέον, στό ἄρθρο 13 ἡ συμφωνία κατοχυρώνει δικαιώματα τῶν Σκοπίων ὡς «περίκλειστου» κράτους, κα­θώς τό νεότευκτο αὐτό μόρφωμα δέν διαθέτει δική του χωρική θάλασ­σα. Τά «περίκλειστα» κράτη ἀποτελοῦν εἰ­δι­κή κατηγορία κρατῶν καί ἡ Ἑλλάδα ἀ­πό τή στιγμή πού συνορεύει μέ πε­ρίκλειστο κράτος, θά ἐπιτελεῖ ρόλο κρά­τους διέλευσης. Ἐξα­σφαλίζει ἔτσι στά Σκόπια ἐλεύθερη πρόσβαση στό Αἰγαῖο, ἐκμετάλλευση τῆς ἑλληνικῆς ΑΟΖ, διεξαγωγή ἁλιείας στίς ἑλληνικές θάλασσες, χρήση τῶν ἑλληνικῶν λιμένων, ἀπόκτηση ναυτικοῦ ἐμπορικοῦ στόλου καί ναυτικῆς σημαίας. Τά Σκόπια ἔχουν δικαίωμα νά κάνουν ἔ­ρευνες σέ ὅλο τό Αἰγαῖο σέ συνερ­γα­σία μέ τήν ἐπίσης γείτονά μας καί μέντορά τους Τουρκία σύμφωνα μέ τή σχετική Σύμβαση τοῦ ΟΗΕ (1982) γιά τό Δίκαιό της Θάλασσας (ἄρθρο 69). Πιό καταστροφική συμφωνία γιά τά ἑλληνικά συμφέροντα δέν θά μποροῦσε νά ὑπάρξει.
Τώρα, λοιπόν, ἀρχίζει ὁ νέος Μα­κε­δονικός Ἀγώνας, στόν ὁποῖο εἴμαστε ὅλοι ἐπιστρατευμένοι, γιά νά ἀ­ποσβήσουμε τή «μεγάλη ντροπή». Ἦρ­θε ἡ ὥρα τῆς ἀντίστασης. Ἀ­σφα­λῶς πρέπει πρῶτα ὁ καθένας μας νά ἐνημερωθεῖ γιά τό περιεχόμενο τῶν 20 ἄρθρων αὐτῆς τῆς συμφωνίας. Ἔ­τσι μόνον θά μπορέσουμε νά ἀμυνθοῦμε καί νά ἀποκρούσουμε τίς ποι­κίλες προπαγάνδες. Δέν μποροῦμε νά ἀφήσουμε νά περάσει μία ἰδεολογία, πού δέ σέβεται τόν Ἑλληνισμό καί δέν πιστεύει στήν ἱστορία. Οὔτε εἶναι στό DNA μας νά γονατίζουμε εὔκολα ἀκόμη καί στίς πιό δύσκολες στιγμές τῆς ἱστορίας.
Ἀναμφισβήτητα, «ἥδε ἡμέρα» μοιάζει μέ Μεγάλη Παρασκευή. Μετά τόν Σταυρό, ὅμως, θά ἔρθει ἡ Ἀνάσταση, ἀρκεῖ νά διαφυλάξουμε ὅλοι μαζί τήν ἐθνική μας ἑνότητα καί νά καταπολεμήσουμε τόν διχασμό τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας αὐτή τήν κρίσιμη γιά τήν πατρίδα μᾶς ὥρα. Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά ἀπορρίψουμε τήν ἀπαράδεκτη συμφωνία καί θά ἀποφύγουμε μία νέα ἐθνική ταπείνωση.
Ψηλά οἱ σημαῖες! Ψηλά οἱ καρδιές!
Καλόν ἀγώνα!

Εὐδοξία Αὐγουστίνου