«Τί μητρὸς θαυμαστότερον;»

Τήν Κυριακή 2 Φεβρουαρίου, τήν ἡμέρα πού ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τήν Ὑπαπαντή τοῦ Χριστοῦ, οἱ νέοι τοῦ συνδέσμου «ΛΥΧΝΟΣ» μᾶς χά­ρι­σαν μιά πολύ εὐφρόσυνη καί πρω­τό­τυπη ἐκδήλωση στήν αἴθουσα τῆς «ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ». Συνδύασαν καί ἐγ­κωμίασαν ἄριστα τούς Τρεῖς Ἱεράρ­χες καί τίς χριστιανές μάνες. Μᾶς πα­ρουσίασαν ζωντανά μελωδικά τρα­­γούδια καί συγκινητικά κείμενα τῶν ἱερῶν πατέρων μέ ἀναφορά στήν ἀνυ­πολό­γι­στη προσφορά τῶν μητέρων τους στήν κατά Θεόν ζωή τους.
Πίσω ἀπό κάθε ἅγιο τῆς Ὀρθο­δο­ξίας ἀχνοδιαγράφεται σεμνά ἡ σεπτή μορφή μιᾶς ἐνάρετης μητέρας πού γα­λουχεῖ τά παιδιά της ὄχι μόνο μέ τούς χυμούς τοῦ σώματός της, μά καί μέ τά νάματα τῆς πιστῆς ψυχῆς της. Στα­θή­καμε εὐλαβικά μπροστά στίς σεμνές καί ἅγιες μορφές τῆς Ἐμμέ­λειας, τῆς Νόννας καί τῆς Ἀνθούσας. Αὐτές κυ­ρίως ἀνέδειξαν ἕναν Μεγάλο Βασίλειο, ἕναν Γρηγόριο Θεολόγο καί ἕναν Ἰω­άννη Χρυσόστομο. Τό κατα­θέτουν καί τό ὁμολογοῦν οἱ ἴδιοι: «Τί μητρὸς θαυ­μαστότερον;» ρωτᾶ ὁ ἅ­γιος Γρηγό­ρι­ος.
Ἀποχωρώντας ἀπό τή φιλόξενη αἴθουσα, δοξάσαμε τόν Θεό γιά τήν εὐ­λογία πού τόσο πλούσια σκόρπισε ἐκεῖνο τό βράδυ καί παρακαλέσαμε «τούς τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς τρισηλίου Θεότητος» νά σκέπουν καί νά φωτίζουν ἰδιαίτερα τίς μητέρες καί τά παιδιά μας.

Εὐγνωμοσύνης χρέος

Στήν ἴδια ἐκδήλωση ἡ Ἀδελ­φότη­τα τίμησε εὐγνώμονα τρεῖς σεβα­στούς ἀδελφούς καί ἐκλεκτούς συνεργούς πού διακόνησαν ταπεινά, σι­ωπηλά, ἀλ­λά πολύ οὐσιαστικά ἐπί πολλά ἔτη τό ἱεραποστολικό καί φι­λανθρωπικό ἔργο της: τόν κ. Νικόλαο Σαλβαρᾶ, τόν κ. Ζήνωνα Τρικούκη καί τόν κ. Ἀθανάσιο Μυλωνᾶ. Ἡ θυσια­στική τους ἀγάπη γίνεται πρόκληση, ἔμπνευση καί πρό­τυ­πο γιά ὅλους μας.