«Ζῇ Κύριος»

-Παιδιά, μήν ξεχαστεῖτε! Ἀπό αὔριο στίς 5.15 μ.μ. ξεκινᾶμε τά ἐπαναληπτικά.
-Ἐγώ, κύριε, θά ἔρθω ξανά ἀπό τήν ἄλλη Δευτέρα, γιατί θά λείψουμε οἰκο­γενειακῶς.
-Μά, Ἰωάννου, αὔριο εἶναι 29 Αὐ­γούστου. Τέλειωσε τό καλοκαίρι. Τώρα θά φύγετε; Ποῦ θά πᾶτε;
-Γιά πέντε μέρες μόνο θά λείψουμε, κύριε! Εἶναι μία σοβαρή οἰκογενειακή ἐκδήλωση καί δέν γίνεται νά ἀπου­σι­ά­ζω...
.....................................
Τί νά τοῦ ἐξηγήσω τοῦ καθηγητῆ μου καί τί νά καταλάβει!!! Καί ποιός μπορεῖ νά καταλάβει ἄν δέν ζήσει τό πα­νηγύρι αὐτό τῶν 90 καί πλέον οἰκο­γε­νειῶν, τῶν 500 ἀνθρώπων πού μα­ζευόμαστε κάθε τέλος καλοκαιριοῦ στήν Κατασκήνωση Οἰκογενειῶν!
«Σύναξη Οἰκογενειαρχῶν», ἀγαποῦ­σε νά τήν ὀνομάζει ὁ διδάσκαλος. Κι ἔτσι μᾶς ἔμαθε νά τή βλέπουμε μικροί-με­γάλοι: μία ἱερή σύναξη τῆς μεγάλης μας οἰκογένειας, πού εἶναι παρτέρι τῆς Ἐκκλησίας μας.
Εἶναι ἡ τελευταία κατασκηνωτική περίοδος καί κλείνει καί ...ὁλοκληρώνει ὅλο τό κατασκηνωτικό ἔργο. Γιά μᾶς καί γιά κάθε οἰκογένεια, νομίζω, εἶναι ξε­κού­ραση καί ἀνασυγκρότηση, ὑπενθύμιση τῶν στόχων καί ἀπόλαυση, ὄχι μόνο γιά τούς γονεῖς μας ἀλλά καί γιά μᾶς τά παιδιά.
Ἰ.Δ.Φ.